Wiesława Blanka Makowska

8 stycznia 2023 r. mija 25 rocznica śmierci Wiesławy Blanki Makowskiej (1915-1998), wybitnej bibliotekarki pracującej z dziećmi i z młodzieżą, kierowniczki Biblioteki dla Dzieci i Młodzieży Nr IV, kierowniczki Czytelni Dziecięcej nr IV.

Wiesława Blanka Makowska ukończyła Gimnazjum Żeńskie Janiny Tymińskiej, studiowała w Wyższej Szkole Dziennikarskiej na polonistyce Uniwersytetu Warszawskiego (ukończyła w 1937 r.) i w klasie fortepianu Wyższej Szkoły Muzycznej im. F. Chopina. W czasie studiów współpracowała z pismami kobiecymi i pracowała społecznie w świetlicy młodzieżowej dla ociemniałych.

Podczas wojny utrzymywała się z pracy urzędniczej w prywatnej firmie handlowej, współpracowała z prasą podziemną, prowadząc nasłuch radiowy stacji francuskojęzycznych.

W sierpniu 1945 r. zgłosiła się do pracy w Sekcji Bibliotek Dziecięcych Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy przy ul. Koszykowej. Rok później objęła kierownictwo Czytelni Dziecięcej nr IV na Pradze przy ul. Wileńskiej 13, przeniesionej później na ulicę Skoczylasa 9. Pod kierownictwem Wiesławy Makowskiej Biblioteka szczyciła się bogatą ofertą form pracy z dziećmi i młodzieżą: działał tam klub podróżników, koła przyrodników i historyków, kabarecik „Exlibrisek”, odbywały się cotygodniowe godziny bajek, konkursy, spotkania autorskie, kontakty z Ogrodem Zoologicznym zaowocowały kursem dla dzieci na przewodników ZOO. Wszystkie te działania zawsze były tylko środkiem. Ostatecznym celem zajęć była w Bibliotece książka. Każde ze spotkań kończyło się określonym zadaniem wymagającym sięgnięcia po książkę. Praca z książką i wszelkie formy jej popularyzacji miały na celu uzewnętrznienie zainteresowań dzieci. Wiesława Makowska lubiła swoich czytelników, poważnie traktowała ich problemy, godzinami słuchała ich zwierzeń. Była dyskretna, szanowała dzieci i dorosłych, gdy trzeba surowa, ale zawsze sprawiedliwa.

Jako kierowniczka placówki wzorcowej współpracowała z Wydziałami Pedagogiki i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Warszawskiego, szkoliła praktykantów Studium Nauczycielskiego.

Niewiele publikowała. Pod panieńskim nazwiskiem (Blanka Zakrzewska) pisywała drobne opowiadania do „Płomyka” i „Płomyczka”. Była współautorką poradnika metodycznego W bibliotece dla dzieci, wydanego przez SBP (1965, wyd. 2 – 1972), Była warszawianką i ze wszystkich licznych wyróżnień, jakie w życiu zawodowym ją spotkały, najwyżej ceniła sobie te, które otrzymała od stolicy – Nagrodę m.st. Warszawy i Złotą Odznakę za Zasługi dla Warszawy.

M.S.-C.

Zob. też:

Błaszczyk Jolanta: Wiesława Blanka Makowska (1915-1998). W: Entuzjastki bibliotekarstwa dziecięcego, Warszawa: SBP, 1999, s. 83-88 (Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych ; t. 6)