35 rocznica śmierci Mariana Ludwika Górkiewicza

31 lipca mija 35 rocznica śmierci Mariana Ludwika Górkiewicza (1910-1989), wybitnego organizatora bibliotekarstwa, zasłużonego przy ratowaniu i zabezpieczaniu zbiorów Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich oraz zbiorów po aresztowanych i deportowanych profesorach polskich we Lwowie, wieloletniego wicedyrektora i dyrektora Biblioteki Głównej Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, bibliografa i dydaktyka.

Po ukończeniu studiów na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie w 1935 r. Marian Górkiewicz został asystentem w Zakładzie Historii Społecznej i Gospodarczej. W latach 1942-1944 brał udział w tajnym nauczaniu w szkołach średnich Lwowa. Jednocześnie przygotowywał pracę doktorską p.t. Ceny w Krakowie w latach 1796 –1914, którą obronił w 1946 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1942 r. został zatrudniony w Bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie. Od września 1945 do czerwca 1946 r. kierował przenoszeniem zbiorów Ossolineum ze Lwowa do Wrocławia. W latach 1946-1951 organizował we Wrocławiu kolejne oddziały: Gromadzenia Zbiorów, Czasopism, Rękopisów, Magazynów, Konserwacji i Introligatorni. W 1952 r. przeniósł się do Krakowa, gdzie został zatrudniony na stanowisku kierownika Oddziału Gromadzenia, Uzupełniania i Opracowania Zbiorów Biblioteki Głównej AGH. W 1957 r. objął stanowisko wicedyrektora, następnie od 1972 do 1980 r. dyrektora. Dzięki jego staraniom Biblioteka Główna stała się międzywydziałowym zakładem naukowym, wyróżniającym się w skali kraju pionierskimi pracami w zakresie automatyzacji zbiorów bibliotecznych.

Marian Górkiewicz był autorem lub współautorem wielu wydawnictw bibliograficznych, obejmujących zbiory Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, a następnie dotyczących publikacji pracowników AGH. Dał się poznać jako ceniony dydaktyk, pracując w latach 1948-1950 w Zakładzie Historii Śląska i Słowiańszczyzny Zachodniej Uniwersytetu Wrocławskiego, wykładowca w Liceum Bibliotekarskim i Technikum Księgarskim we Wrocławiu, następnie na licznych kursach dla bibliotekarzy. Przez cztery kadencje był członkiem Komisji Egzaminacyjnej dla Bibliotekarzy Dyplomowanych przy Ministrze Szkolnictwa Wyższego. Aktywnie działał w Stowarzyszeniu Bibliotekarzy Polskich, będąc przez dwie kadencje wiceprzewodniczącym Zarządu Oddziału Krakowskiego, a w latach 1967-1970 przewodniczącym Zarządu Okręgu SBP Kraków-Miasto.

E.D.